Na pomoc krasnalowi (de'OuL)

Ariel

Nagle pojawiasz się w kamiennym kręgu, w srodku do kamienia przywiązany jest znajomy krasnolud. Nad nim pochyla się tuzin postaci.

de'OuL

<(jestem zabójca wiec...) korzystam z umiejetnosci krycia sie w cieniu i staram sie podejsc do nich jak najblizej>

Ariel

Jedna z postaci - przywudca - wypowiadał słowa mrocznej inkantacji trzymając sztylet nad piersią krasnoluda.

de'OuL

-No nie..... jeszcze tego brakowało.....
<rzucam sztyletem w przywódce>

Ariel

Przywudca, jakby coś wyczuł. Odwrucił się akurat po to, aby sztylet trafił go prosto w oko! Słowa modlitew ugrzęzły my w gardle, po czym padł na ziemie. Reszta grupy uciekła w popłochu we wszystkich kierunkach, nie myśleli nawet o walce z złabszym i gorzej uzbrojonym przeciwnikiem.

de'OuL

-Hah głupcy..... poszlo łatwiej niz myslalem....
<podchodze do przywódcy i wyjmuje mu sztylet..... podchodze do krasnoluda>
-Nic ci nie jest mistrzu?

Ariel

Krasnolud jest nieprzytomny i spocony. Jego ekwipunek leży dookoła. Kiedy mu sie przyjrzałeś, zachwyciłęś sie nad jego jakościa, był wspaniale wykonany i niezwykle kosztowny.

de'OuL

- Niezle żeczy..... zabiore je sobie.... tylko co by tu zrobic z tym krasnalem, ma tak kuszącą szyj, ze mam ochote.....

Ariel

Nagle poczułeś uderzenie w głowe, padłeś na podłoge. Cały świat wydaje sie rozmazana plama bulu.

de'OuL

-Ahhh cholera.... co sie znowu dzieje....

Ariel

Nad tobą stoi przewudca, którego wydawało ci sie, ze zabiłeś na miejscu.

de'OuL

-Znowu ty..... widze ze ci mało.... no to broń sie albo zgiń
<wyjmuję miecz i przyjmuje pozycje ofensywną>

Ariel

Kapłan wyraźnie przyjoł postawe defensywną, ale i tak nie powstrzymał wszystkich twoich cięć. Jest już średnio ranny... A krasnolud zaczął się ruszac.

de'OuL

- Dam ci szanse, kim kolwiek jestes.... odejdz i zostaw tego krasnoluda wspokoju.... znajdz sobie inna ofiare

Ariel

Odpowieć przyszła w formie silnego uderzenia z prawej, którego ledwie udało ci sięuniknąć. Po dłurzszej walce, nik nie zdobył przewagi aż do pewnego przełomowego momentu. W czasie walki potknołeś się o topur krasnolude, a ta chwilowa strata równowagi wystarczyła twojemu przeciwnikowi na zadanie ciosu swa ciężką, obuchową bronią. Po raz kolejny świat wydał ci sie zamazaną plamą bulu, po chwili widzisz nad sobą kapłana szykującego sie do ostatecznego ciecia. Topur uderzył szybko, a głowa odleciała...

de'OuL

- Ohh uhh..... co sie stało..... moja głowa

Ariel

Po chwili, której twuj skołotany umysł potrzebował na rozrurznienie szczegułów, widzisz nad sobą krasnoluda z okrwawionym toporem. Wygląda na nieco zmęczonego i postarzałego, ale chyba nic oprucz tego mu nie jest.

de'OuL

- Zyjesz mistrzu..... to dobrze. Ciakawe co to za broń, która ten kaplan mi zdzielił.... musi byc magiczna skoro powalila takiego wampira jak ja!

Ariel

-Vampira? O czym ty mówisz młodzieńcze, cios musiał cie pozbawić zmysłów... Nie buj się, napewno niedługo wrucisz do siebie.

de'OuL

- Nie krasnoludzie..... mysle ze czas ci powiedziec prawde, bo zaczynam powoli odczuwac głód..... jestem vampirem, choć nie urodziłem sie nim. Wracajmy do kuźni, skończe tylko moją zbroję i odejdę, bo z tego co wiem ani wy ani inne rasy nie przepadaja za wampirami.

<zabieram broń kapłana, pożywiam sie jego krwią i idę do portalu>